вьлы

ВЬЛЫ (4*) нар. Тихо:

г҃и іс҃ х҃е б҃е нашь. и прочеѥ вълы. УСт ХІI/ХІІІ, 204; ст҃ыи б҃е. съ тре(п)рьмь. вълы подобаѥть пѣ(т) Там же, 253; г҃и поми(л). вьлы и вельгла(с)но пѣ(с)но. по сътишьды(ж) тъгда зовѹ(т). Там же, 263; подобаѥть(ж) се вѣдѣ(т). ˫ако г҃и поми(л). вълы. достои(т) пѣ(т). Там же, 270.